Buraya Antandros’un serin sahilinden, sokaklarını beyaz boyalı evlerin aydınlattığı, geceleri mandalinaların dallarda birer turuncu ampul gibi parıldadığı büyülü bahçelerinden değil, aksine olduğum yerde çakılı kalmış -sanki devler ülkesinde bir kulede tutsak- nerede değilsem orada iyi olacakmışım hissiyle yazıyorum şimdilik.

-Geçer neyse ki.