Gündüzleri göl kenarında karabatakları seyretmenin, geceleri sıcak süt kokusuyla uykuya dalmanın her şeyi iyileştirdiği mucizevi bir yerdeyim. Uyumadan önce sürekli düşlediğim orman kulübesi, çatırdayarak yanan odunlar, rüzgarda gıcırdayan kirişler ve sıcak süt kokusu burada birer birer gerçeğe dönüştü. Tüm bulanık düşler billurlaştı. Pek az insan, çok fazla bitki tanıdım. Ve içimde gittikçe azalan bir şey buldum.