Çoktan örülmüş bir şeyi usul usul sökmek. Yazmak biraz da böyle bir şey sanki. İpin ucunu ara ki bulasın. Başka sayfalar arasında mıdır? Daha evvel bulanların yazdıklarında mıdır? Bulmayı arzulayan başkalarının arzusunda mıdır? Yanılarak yürür, yürüyerek yanılırız o arayışta. Zaman bizi tartar, biz zamanı tartarız. Ve elbette zaman ağır gelir. Gelecek ağır gelir. Geçmiş daha da...
Nerede buluruz yazmak için yakalayacağımız ipin ucunu?
Kaynaktan dökülen su değil, kaynağa dökülen bir sudur zaman. Bizde potansiyel olarak duran, yaşamaya başlamak / yaşamı başlatmak için kıvranan ipin ucunu belki orada aramalı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder